Tuesday, January 13, 2009

برای غزه


گاهی فکر می کنم هیچ نباید گفت تا خیلی چیزها گفته شود... مطلب آنتی تز را که خواندم به یاد مصاحبه امروز وزیر خارجه اسرائیل با خبرنگار استرالیایی افتادم. واقعا چه واکنشی باید داشت؟!! وی در پاسخ به سؤال درباره طراحی حمله با عصبانیت گفت: "شما طوری حرف می زنید که انگار ما برای تک تک کشته شدگان غزه برنامه ریزی قبلی داشته ایم و هرگز به این فکر نمی کنید که در اکثر مواقع سربازان ما جان خود را برای هدف گرفتن دقیقتر و جلوگیری از کشته شدن کودکان فلسطینی به خطر می اندازند". گاه بهتر است خبر را بگویی و واکنش ها را پیش بینی نکنی: تا کنون، بعد از گذشت 17 روز از جنگ غزه 919 فلسطینی کشته شده اند. در میان آنها 284 کودک و 100 زن بوده است و 4260 زخمی به جا مانده... تا کنون 10 سرباز اسرائیلی در این درگیریها جان خود را از دست داده اند ... بهتر است هیچ نگوییم ... چون چیزی برای گفتن نیست

2 comments:

Anonymous said...

Salam nazanin joonam , Cheghadr jaleb .. now I am in Rush I will be in touch later honey Keep smiling and happy :) Recently I moved to Dubai for living and work , catch you later sweety

Anonymous said...

نازنین عزیز سلام
وقتی مطالبی که نوشتی می خوندم نمیدونم چرا این کشتارها مثل قدیم دل ما رو تو ایران به در نمیاره
نمیدونم شاید سنگدل شدیم- شدم- شاید هم وقتی صحنه های جنگ و کشته شدن مردم عراق رو می بینیم ناخودآگاه یاد صدام می افتیمو جنایتهایی که در حق مردم ایران کرد
وقتی صحنه های بمب گذاری و مردن هر روزه مردم تو افغانستان رو می بینیم یاد مواد مخدری که از اونجا هر روزه به ایران میاد و اغلب جوانها رو گرفتار کرده باعث شده که ما رو بی تفاوت بشیم
یا اگه صحنه های غزه رو می بینیم یاد دلارهای نفتی ایران می افتیم که داره تو اونجا خرج میشه شاید هم انسانیت ما داره رو به زوال میره خلاصه این رو بگم که متاسفانه اغلب جوانها تو ایران به مسائل و کشتار آدم های بی گناه در عراق - افغانستان - غزه - لبنان و فلسطین بعنوان یکی از بهانه های کوتاهی دولت در قبال مردم داخل ایران نگاه می کنند
بخاطر همین اونقدر مثل قدیم ها برامون دلخراش نیست چون هر روز برای دیگران آرزوی مرگ می کنیم و آنان را دشمن و باعث عقب ماندگی های خود خطاب می کنیم .

شاد باشید
کوشا